Lozanna, Szwajcaria, 16-05-2014 – Dwie odsłony FIVB Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej są ukoronowaniem tegorocznego siatkarskiego kalendarza. W oczekiwaniu na tytułowe pojedynki siatkarzy w Polsce (30 sierpnia – 21 września) i siatkarek we Włoszech (23 września – 12 października), co tydzień spoglądamy na niektóre wydarzenia z minionych edycji. W drugiej części naszych retrospekcji cofniemy się w czasie do mistrzostw z 1952 roku, kiedy to ukoronowano pierwsze mistrzynie świata.
Trzy lata po udanej premierze w Pradze, w dniach 17-29 sierpnia 1952 roku, w Moskwie, zorganizowano drugie w historii FIVB Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej. Na pierwszy rzut oka widoczne były zmiany: po raz pierwszy przyznano medale w kategorii kobiet, a same mistrzostwa nie ograniczały się już do krajów Europy, gdyż do uczestników dołączyły zespoły z Bliskiego i Dalekiego Wschodu: Indie (mężczyźni i kobiety), Izrael (mężczyźni) i Liban (mężczyźni).
Przede wszystkim jednak, dni zawodów w Moskwie były wyjątkową, międzynarodową reklamą dla piłki siatkowej. Ponad 250000 widzów przybyło na mecze, które tak jak w 1949 roku, odbywały się na otwartym powietrzu. Same finałowe spotkania na moskiewskim Stadionie Dynamo przyciągnęły 50000 rozentuzjazmowanych kibiców. Szczególne powody do świętowania mieli kibice gospodarzy – nie tylko oba złote medale trafiły w ręce drużyn Związku Radzieckiego, ale oba zespoły nie straciły przy tym ani jednego seta.
Drużyna siatkarzy, której trzon stanowił złoty skład z 1949 roku, obroniła tytuł w pięknym stylu. Gwiazdy reprezentacji w osobach m.in. Siergieja Niefiedowa, Michaiła Pimienowa, Konstantina Rewy, Władymira Szczagina i Aleksieja Jakuszewa zakończyły turniej ośmioma zwycięstwami, wygrywając w sumie 24 sety i nie tracąc żadnego. 29 sierpnia 1952 roku, jakby na powtórzenie z finału w Pradze, czechosłowaccy arcyrywale zostali zmieceni przez radziecką reprezentację 3:0 w meczu o złoto. Brązowy medal przypadł Bułgarom, zatem kolejność na podium była identyczna, jak trzy lata wcześniej, w pierwszych Mistrzostwach Świata.
Udział w turnieju mężczyzn wzięło w sumie 11 zespołów. Historyczne, pierwsze zwycięstwo meczowe drużyny spoza Europy przypadło Izraelowi, który pokonał 3:0 reprezentację Libanu w rundzie wstępnej. Ponownie, gołym okiem dało się zauważyć dominację drużyn z Europy Wschodniej: Rumunia i Węgry zajęły miejsce czwarte i piąte, z szóstą Francją jako pierwszą drużyną Europy Zachodniej. Francuzi przegrali jednak wszystkie swoje mecze w rundzie finałowej. Pośród zespołów spoza starego kontynentu najlepsze były Indie – ósme miejsce, a zaraz za nimi Liban oraz Izrael na pozycji dziewiątej i dziesiątej.
Osiem zespołów stanęło do inauguracyjnych mistrzostw kobiet, a wśród nich także znalazła się nieeuropejska drużyna – Indie. Siatkarkom z subkontynentu nie udało się jednak wygrać żadnego seta we wszystkich siedmiu meczach. Zawody rozegrano w systemie każdy z każdym. Podobnie jak w turnieju mężczyzn, faworytkami do tytułu były reprezentantki ZSRR – były w końcu zwyciężczyniami inauguracyjnych Mistrzostw Europy z poprzedniego roku. Zwycięstwo okazało się jednak trudniejsze do zdobycia niż przypuszczano, a mistrzowską drużynę wyłonił dopiero ostatni mecz z reprezentacją Polski, 29 sierpnia.
Nim dotarły do finału, obie drużyny wygrały swoje mecze przeciwko Czechosłowaczkom, które ostatecznie zdobyły brązowy medal, oraz drużynom Bułgarii, Rumunii, Węgier, Francji i Indii. Mało kto wątpił w zwycięstwo reprezentacji ZSRR, w której składzie znalazła się legendarna Aleksandra Czudina. Jej drużyna zatryumfowała 3:0 nad zespołem Polek. Ostatecznie panie ze Związku Radzieckiego zakończyły rozgrywki z siedmioma wygranymi meczami, zerem straconych setów i drugim złotym medalem dla gospodarzy moskiewskich mistrzostw.